Hoe Je Angst om te Starten Verdwijnt in Gods Aanwezigheid
Van Bevriezen naar Beginnen
De cursor knippert op het lege scherm. Je hand trilt lichtjes boven de muis. Dat project, dat gesprek, die nieuwe fase die je zo graag wilt starten… het voelt als een onneembare berg. Ergens diep vanbinnen fluistert een stem: "Wat als ik faal? Wat als het niet goed genoeg is? Wat als mensen me uitlachen?" Die verlammende angst om te beginnen is van alle tijden. Maar zo oud als de angst zelf, is de waarheid die er dwars doorheen breekt: je hoeft het niet alleen te doen.
Stel je de situatie van Jozua voor. Hij staat aan de rand van de Jordaan. Achter hem: een heel volk dat verwacht dat hij de plek inneemt van de legendarische Mozes. Voor hem: een vijandig land en een onzekere toekomst. Zijn hart bonsde ongetwijfeld in zijn keel. Dan klinkt Gods stem, niet met een complexe strijdplan, maar met een belofte die alles verandert. "Wees sterk en moedig! Wees niet bang en niet ontzet, want de HEERE, uw God, is met u overal waar u gaat." Dat is het fundament onder elke nieuwe start: de rotsvaste zekerheid dat Zijn aanwezigheid je constante metgezel is. Of je nu aan je keukentafel zit of voor een zaal vol mensen staat, je start nooit alleen.
Maar hoe zet je die waarheid om in daadkracht? Hoe kom je van die bevroren plek? Het antwoord ligt in de herinnering aan je diepste identiteit. Angst voelt als een zwaar, donker gewicht dat je naar beneden trekt. Maar de Bijbel herinnert ons eraan WAT God ons in plaats daarvan heeft gegeven.
"Want God heeft ons niet gegeven een geest van lafhartigheid,
maar van kracht, liefde en bezonnenheid."
2 Timotheüs 1:7
Dit is geen magische spreuk die angst laat verdwijnen. Het is een herinnering dat je, als wedergeboren volger van Christus, wordt geleid door een andere Geest. Een Geest die je de kracht geeft om tóch die eerste stap te zetten, die je motiveert met een liefde voor een doel dat groter is dan je angst, en die je de bezonnenheid en zelfbeheersing schenkt om niet in paniek te raken.
Het gevaar is natuurlijk dat we, eenmaal begonnen, weer om ons heen kijken. We kennen allemaal het verhaal van Petrus, die letterlijk op het water liep – zolang hij zijn ogen op Jezus gericht hield. Zijn fout was niet het lopen, maar het verleggen van zijn focus van de Oplosser naar het probleem. Hoe vaak doen wij precies hetzelfde? We staren naar de "wind" van financiële onzekerheid, de "golven" van mogelijke afwijzing of de diepte van ons eigen onvermogen. De les is duidelijk: echte moed betekent niet dat de uitdaging klein is, maar dat je God groot ziet.
En misschien is dit wel de grootste bevrijding. Het besef dat het niet allemaal van jou afhangt. De druk om te slagen, te presteren en het niet te verprutsen kan verlammend werken. Wat als we mochten starten in het geloof dat er een groter plan is?
"We weten ook dat voor wie God liefhebben,
voor wie volgens zijn voornemen geroepen zijn,
alles bijdraagt aan het goede."
Romeinen 8:28
Dit vertrouwen in Gods soevereiniteit neemt de laatste druppel druk weg. Het verandert starten van een prestatie waar je op afgerekend wordt, in een avontuur van geloof waar Hij doorheen werkt.
Nu rest de vraag: hoe begin je dan? Het antwoord is verrassend eenvoudig: klein. We denken vaak dat we meteen een perfect, afgewerkt meesterwerk moeten afleveren. God vraagt iets anders.
"Wie trouw is in het geringste, is ook trouw in iets groots."
Lukas 16:10
Kleine trouw is dus het geheim. Overwin de overweldigende angst door niet naar de hele berg te kijken, maar naar het eerste steentje voor je voeten. Wat is de allereerste, kleine, haalbare stap? Doe alleen dát.
En onthoud tenslotte: je bent geen eenmansleger. Toen Mozes de strijd voerde, werd hij moe. Maar zijn strijdmakkers, Aäron en Hur, kwamen naast hem staan en hielden zijn armen omhoog. Soms is dat alles wat we nodig hebben. Echte gemeenschap is Gods antwoord op isolatie. Deel je angst. Vertel iemand wat je van plan bent. Vraag iemand naast je te staan en je armen overeind te houden.
Dus, die cursor hoeft niet meer te knipperen. Die berg is niet meer onbeklimbaar. Niet omdat jij zo sterk bent, maar omdat Hij die met je meegaat, dat wél is. De reis begint met één stap, gezet in geloof.
Reactie plaatsen
Reacties